Wat als je op een dag wakker wordt en je realiseert dat het leven niet oneindig is. Zou je bij de pakken neer gaan zitten of zou je er het beste van maken? Ik heb nooit beseft dat het leven niet oneindig is. Nou ja tuurlijk hoor je genoeg om je heen maar ik ben een ster in alles naast mij te parkeren. Hoe anders was het dan ook toen ik een verschrikkelijke diagnose kreeg. Ineens was mijn leven niet meer oneindig en ineens leken mijn dagen geteld. Al snel kwam daar de gedachte van Kluun en zijn boek, Komt een vrouw bij de dokter. Gelijk was daar ook die verschrikkelijke gedachte dat ik het misschien niet zou redden. Ik zou mijn man en mijn dochters achter moeten laten op deze aardbol en ik, geen idee waar ik naar toe zou gaan als ik éénmaal dood zou zijn. De eerste diagnose was alles verpletterend, de tweede misschien nog wel meer toen er over uitzaaiingen werd gesproken. Toen er een tweede scan volgde bleek het gelukkig ‘mee te vallen’. Met flink wat chemo en een operatie was mijn overlevingskans groot. En dat klopte want ik ben er nog steeds en inmiddels wel ‘schoon’ verklaard.
Echter besef ik mij nu maar al te goed dat het leven dus niet oneindig is en dat ieder zijn of haar dagen gewoon afgestreept lijken te worden op een grote kalender. Net zoals je bij de belastingdienst een sofinummer krijgt, zit er misschien iemand in het universum een lijst bij te houden van mensen. Een soort tabel waarbij bij iedereen zijn naam staat hoe oud deze mag worden.
Als er één ding in het leven zeker is, is het wel het feit dat wie geboren wordt, ook ooit zal sterven. De één wat vroeger als de ander, maar het is een gegeven waar we helaas niks aan kunnen veranderen. Geniet daarom van je tijd hier op aarde. Ook al is het leven niet altijd makkelijk, weet dat er altijd een dag komt dat er geen morgen meer zal zijn.
Reactie plaatsen
Reacties